آنچه مادران امروز فراموش کردهاند
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۲۰۰۲۴
مادران ایرانی از دیرباز برای کودکانشان لالایی میخواندند؛ لالاییهایی که خبرهای خوبی به بچهها میداد؛ مثل مژده رسیدن بهار، بازگشت پدر، طول عمر، سلامتی و ...؛ لالاییهایی که این روزها منسوخ شدهاند و دیگر کمتر مادری است که برای خواباندن کودکش لالایی اصیل زمزمه کند.
به گزارش شریان نیوز،«لالایی»، آهنگ یا شعری آرامشدهنده است که معمولا برای کودکان پیش از خواب خوانده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علت همهگیر بودن، دلنشینی و اهمیت لالایی، ساخت ساده و محتوای عاطفی آن است که خواندن این نواها را برای همه مادران ممکن میسازد. برای همین هر مادری، بدون توجه به اینکه شاعر، نوازنده یا آهنگساز باشد، میتواند از روی طبیعت خود و با عشقی که به فرزندش دارد با شعر برای فرزندش درد دل کند و برایش آواز بخواند.
یکی از نخستین لالاییهای مکتوب تاریخ بشر، سنگنوشتهای به خط میخی مربوط به 4000 سال پیش است که در عراق کشف شده است. با وجود اینکه این لالایی برای خواباندن کودک خوانده میشده اما محتوای آن، ترسناک و دور از ایجاد حس آرامش است زیرا در آن کودک را از ایجاد سر و صدا و مزاحمت برای دیو خانه میترساند و به کودک هشدار میدهد که در صورت ساکتنشدن، دیو او را خواهد خورد!
اما در مناطق مختلف ایران، گوناگونی موسیقی، کلام، نوع صدا و تحریر، مقامها و فراز و فرودها در لالاییها در نتیجه گوناگونی آب و هواست. برای نمونه در مناطق کوهستانی یا عشایر مرزنشین، لالایی جنبه حماسی دارد. مثلا در کردستان بچه را به شکار و سوارکاری تشویق میکنند تا پهلوان و قوی بشود: «من میخوام سوار اسب بشی، آهو شکار کنی ...» یا «بغداد مثل یک لیمو در دست توست یعنی قدرت داری».
اما در مناطق کویری که سرسبز نیستند و مردم آنجا زندگی آرامتری دارند، صحبت از گل و گیاه در لالایی برای آنها مهم هست اما درونمایه همه این لالاییها دعا و ابراز محبت مادر به فرزند است.
البته در بعضی از لالاییهای ایران، مادر صدای خود را بدون گفتن شعر به کودک منتقل میکند؛ مثلا میگوید: «لاوَه لاوَه کَم، هُو هُو هُو هُو هُو هُو»
لالاییها در عین حال که بیان حس مادرانه را در خود دارند و اعتماد و اطمینان تنها نبودن را به کودک منتقل میکنند تا احساس امنیت کرده و به خواب رود از نظر موسیقی هم دارای اهمیت هستند. بیشتر لالاییهای ایران با آواز دشتی و گویش دشتستانی در دستگاه شور زمزمه میشوند زیرا بیشتر مادران، موسیقیدان یا آهنگساز نیستند اما وقتی نغمهای را زمزمه میکنند، موسیقی آن در دشتی و دشتستانی است.
در ادامه، تعدادی از زیباترین لالاییهای ایرانی را که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازار موسیقی منتشر شده است میشنوید؛ شاید با شنیدنشان یاد نغمههای کودکیتان بیفتید.
منبع:ایسنا
دسته بندیاجتماعيمنبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۲۰۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عمو پورنگ به «لالایی» نزدیک شد و تلویزیون به سریالی فوتبالی!
این روزها سریالهایی در راه تلویزیوناند و در عین حال برخی از تلویزیونیهای با قدمت هم با کاری جدید سر از نمایشخانگی درمیآورند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پیگیریهایی که انجام شده این روزها تلویزیون 52 سریال در حال پیشتولید و تولید دارد که از سمتِ سیمافیلم پیش میرود و سریالهایی هم توسط برخی از سازمانها و نهادهای فرهنگی پیش میرود که به روال گذشته برای پخش از تلویزیون ساخته میشوند.
به طور مثال سریال «بوقچی» که مجموعه تلویزیونی فوتبالی است، البته در دهههای گذشته داریوش ارجمند و اکبر عبدی سریال «به سوی افتخار» را با فضای مافیای فوتبال به آنتن تلویزیون رساندند. یا «پژمان» با بازی پژمان جمشیدی و پرداختن به بازیکنان شناخته شده و مصائب و مشکلاتشان، «سه پنج دو» به گونهای سرمایهگذاران و مافیای فوتبال، «آخرین بازی» و «لژیونر» هم جزو دیگر کارهای فوتبالی به شمار میرود که تاکنون در ساختار تلویزیون به آنها پرداخته شده است.
البته این روزها «پرویز خان» هم بعد از حضور در جشنواره فیلم فجر و اکران در سینما به شبکه نمایشخانگی آمده است.
حالا باید دید «بوقچی» با چه هدفی ساخته شده و تنها قصدِ به هیجان درآوردن مخاطب به واسطه پرداختن به «فوتبال» در یک اثر نمایشی را دارد یا به دنبال اهدافی دیگر است؟
ماجرای «بدل» رضا عطاران در تلویزیون چیست؟این سریال در تهران به فیلمبرداری خودش ادامه میدهد و پیگیریها نشان میدهد تا تیرماه تصویربرداری سریال ادامه خواهد داشت. حسن حبیبزاده کارگردانی سریال را برعهده دارد و گفته میشود موسسه هنری سوره آن را تهیه میکند. در این سریال حسن پورشیرازی، امیر غفارمنش، آرش نوذری، امیر کربلاییزاده، شهره سلطانی، رامین ناصر نصیر و بسیاری دیگر از هنرمندان به ایفای نقش میپردازند.
اما سریالی دیگر که تلویزیونیهای قدیم به سمتِ آن رفتهاند یک سریال فانتزی در حوزه کودک و نوجوان است که برای اولین بار داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ در برنامه تحویل سال یک خبر کوتاهی از آن داد. سریال «لالایی» که قرار است با بازی او بعد از مدتها غیبت و البته فضایی متفاوت از یکی از پلتفرمهای نمایشخانگی پخش شود.
این سریال به کارگردانی احمد درویشعلیپور که سالها با داریوش فرضیایی کار کرده و «سرزمین بالشها» را با او در شبکه نمایشخانگی داشت این روزها در اواخر تصویربرداری به سر میبرند و گروه در تهران مشغول فعالیتاند تا اواخر اردیبهشتماه کار به پایان برسد. قرار است این سریال امسال در یکی از پلتفرمهای نمایشخانگی پخش شود.
امیر کربلاییزاده که مدتها از او خبری نیست و بیشتر به آموزش استندآپ کمدی و اجرای تئاتر مشغول است در این سریال به ایفای نقش میپردازد و فرهاد بشارتی هم چندی پیش از حضور خود در این سریال خبر داده بود. قطعاً بازگشت داریوش فرضیایی بعد از مدتها با سریالی در شبکه نمایشخانگی را میتوان به فال نیک گرفت، چون خبرها حاکی از همکاری مجدد او با تلویزیون است.
سریال «لالایی» و نقشآفرینی داریوش فرضیایی متفاوت از کارهایی است که تاکنون از او به عنوان کاراکتر عمو پورنگ دیده شده است. در عین حال باید دید با حضور او و هنرمندانی که در «محل گل و بلبل» و برخی از پروژههایی که او و دوستان داریوش فرضیایی فعالیت داشتهاند میتواند اقبال را نسبت به محدود کارهای کودکانه نمایشخانگی برگرداند یا خیر.
انتهای پیام/